Bundan
tam bi hafta 3 gün önce gecenin bilmem kaçında o "büyük" sandığım aşkı mutluluklarıyla, sevinçleriyle,hüzünleriyle gömdüm kazabildiğim en büyük çukura.

ve sadece ona bir nefeslik duman layık gördüm.
Gözyaşlarıma gerek bile yoktu sulamak için.

İstemedim. İçimden gelmedi.

Masum kız rolleri.. Sanki ona pusu kuran ben değilmişim gibi. Arkasını dönse bıçağını saplamak için fırsat kollayan ben değilmişim gibi. Ama bu sefer o hızlı çıktı daha komplo teorilerimi kurmamıştım bile! Olsun ben yine de o "masum kız". Hahah!

Mutluyum evet.
Gerçekten!