yalnız kalmaktan korktum her zaman
aynı zamanda da en sevdiğim şeydi bir zamanlar.
hiç böyle olmadı, ama şimdi hayatımda şuan bana kattığı ya da benden aldığı bir şey olmasa da, sırf geçirdiğimiz altı yılın hatrına -katlandığım demiyim de- sırf "zaman geçirmek" için görüştüğüm ve bir zamanlar dostum olan insandan bağlarımı kendi ellerimle koparmaya uğraşıyorum.. Çok mu büyütüyorum bilmiyorum aslında ama korkuyorum, bi yandan istemiyorum, bi yandan istiyorum kafam allak bullak.. Herkes onun bana zarardan başka birşey vermediğini söylese de ben sanırım görmek istemiyorum görsem de öyle bir şey ki unutturuyorum kendime. Biraz çocukca sanırım ama bir süreliğine böyle olması gerekli. üzgünüm dost..