25 Ocak 2009

Sonbaharın ortasında geldin
yeni kitlediğim kapıları tüm üşengeçliğime rağmen açtım sana..
İçeri aldım.
Öptün.
Öptüm.
Soğuğa inatmış gibi yanaklarımın yandığını hissedebiliyordum
ve biliyorsun ellerim yine buz tutmuştu.
O kadar hızlıydı ki gelişin
yorgunsun oyalanırsın sanıyordum.
Saçımın telinde,
ojeleri soyulmuş ellerimde,
belki biraz gözbebeklerimde..
ben, sanki her an gidecekmişsin gibi saatleri hep geriye aldım sen görmeden
ben, sanki her an gidecekmişsin gibi sarıldım sana
ben, sanki her an gidecekmişsin gibi...
gittin.
kapıyı çarpıp hem de.
o kadar hızlı çarptın ki sağır oldum.
gidiyorum dediğini bile duymadım.
duymadım..




Uyur gibi yapınca acım diner mi sence?

2 yorum:

Beyaz Kare Tasarım dedi ki...

iyi bir şiir, özellikle de "ben, sanki her an gidecekmişsin gibi saatleri hep geriye aldım sen görmeden" kısmı...

Fakat keşke şiiri, sayfa düzeni açısından ortalanmasa... Daha iyi ve okunurluluğu daha akıcı olur. Özellikle de şiirleri görsellik açısından yıpratmamak-yormamak gerek. Mesela şiirin ortalanmış olması şiire ne katıyor diye merak ediyorum. Ben hiç. Haaa olması gerektiği şiirler vardır. Şiirin ortalanması o şiire hizmet eder. ama hepsi için bunu söylemek zor. Yazı ortalandığında başka bir şey oluyor.

Benim tavsiyem. Bu güzel şiiri ortalamayın. Bırakın düz ve yalın bir şekilde akıp gitsin,,,

iyilikler,

Gertrud dedi ki...

öylesine yapmıştım yani o an içimden o geldi öyle yaptım haklısın biraz değişik oluyor.. sagol söylediklerin için göz önünde bulundurucam.. :)