önceleri düşen, ona zarar verebilecek her taşın altına atmış kendini o. sırf ona zarar gelmesin diye, sırf o incinmesin diye. ama bir gün taşlardan da çok canını acıtan sözler duymuş. duygusal acısı daim olmaya kararlıymış yani. çünkü hiç iyileşememiş taşların değil, ağzından çıkan ya da kaçan her hecesinin bıraktığı yaraları.




bir başkası için herhangi biri olmak zor. sürekli birilerinin açtığı yaraları ört pas etmeye çalışmak, görmemezliğe getirmek de bir yere kadar..