Çocuktun, kırılgandın.
Artık korku yok nemli gözlerinde
Yüzlerce, binlercesi var.
Omzuna oturmuş, oradan sana bakar
Çektin gittin baharın peşine..
Güzelim renkler yüzünde
Artık dönüp bakmazsın güneşin solduğu evlere
Çıplak dursam, tanrıya sorsam
Niye ölür insan bile bile?
Ardımda yıllar sinsice kalbime sorar
Niye bu suçluluk niye
Yolculuğun sonunda
Bembeyaz sevgini ört uykuma
Dün sabah seni gördüm.
Aklın takılmış yine balıklara
Tertemiz, işsiz kalbin
Arabadan kaçıyor vahşi sokaklarda..


Kırmızı balık baharın peşine takılıp gideli tam üç yıl olmuş.

Kırmızı balığı unutalı bir kaç ay.

Kırmızı balık sevmeyeli çok olmuş.
Kırmızı balığı seveli ne kadar da uzun zaman..
Kırmızı balık ağlamayı çoktan unutmuş.
Kırmızı balığın ağlattığı bir sürü kadın.
Kırmızı balığı kirli sulara atmak zor olmuş. Ama orada yaşıyor artık. Kirli suyunda,kirli işleriyle parlıyor bazen. Olduğundan daha kırmızı artık ama kirli kırmızı.
Kırmızı yalan söylüyor, kırmızı balık gülüyor kahkahalar atıyor. Anlayacağınız kırmızı balık mutlu. Ağlattığı kadınlarsa onun üzerinden mutlu oluyor.



-Gelme kırmızı
-gelmez zaten.