10 Kasım 2008


İçimde bir çocuk, belli ki çocukluğum uyuyor göğsümün altında.
Uyandırmıyorum artık.
Artık göryorum bana baktığını
sana da bakmıyorum doğru!
ben..
Yeni bir ayna edindim kendime, kendimden başkasını
görmüyorum.

2 yorum:

Can dedi ki...

Sen göremiyorsun bense hissedemiyorum , Zaman zamanda geçmişimi özlüyorum , Ama biliyorum geri gelmeyecek eski günlerim , Hep eski kalacak bu yeni bedende , Geleceğe bakmak zorunda kalacak kısık gözlerim , Ve hiç dinmeyecek dudaklarımdan akan hayata haykıran sözlerim...

cigarette smoking man dedi ki...

doğrusu kendimizden başkasının görmemek sanırım. gerçi geç kavrayabildik bu gerçeği ama olsun. ilerleyen zamanı değerlendirmek lazım.