bende kokulara karşı zaafı olanlardanım. helede zaafımın olduğu insanların kokusu... mesela levent'in kokusu, hayatımın kokusu... bende seviyorum. kokunun burnumun ucundan şöyle bir geçip gidişi vardır ki, dayanamam arkasından sürüklenesim gelir. bazen yolda birinden alırım kokusunu sanırımki yanımdan o geçer, kokusu geçer ve o, gider. hiç bir şey beni onun geçip giden kokusu kadar burkamaz yol ortasında...
... artık hiç ağlayamadığımı babama söylemeyin. sakın ona, daha fazla sevmek için, ölümlerden kurtulmak için o adama aşık olduğumu anlatmayın. o adamın anıları için çok içtiğimi, daha çok kadeh kaldırdığımı, eteklerimi savurarak dans ettiğimi, kendimi kırdığım yerde bir şişe rom, bir parça ayna, ağzı bozuk bir aşk mektubu bulduğumu, pencereleri daha çok kırdığımı ne olur anlatmayın. bu geniş ama hiçbir yeri görmeyen pencereleri... ... ciğerlerimden kan gelinceye kadar öksürdüm. sigaraya yeniden başladım. hiçbir şeyi anlatamadığımı farkettim. sadece açlığımı doyur, öksürüğüme ilaç al diye yazdım. eve dönmemi isteme diye baba.
2 yorum:
bende kokulara karşı zaafı olanlardanım. helede zaafımın olduğu insanların kokusu... mesela levent'in kokusu, hayatımın kokusu... bende seviyorum.
kokunun burnumun ucundan şöyle bir geçip gidişi vardır ki, dayanamam arkasından sürüklenesim gelir. bazen yolda birinden alırım kokusunu sanırımki yanımdan o geçer, kokusu geçer ve o, gider. hiç bir şey beni onun geçip giden kokusu kadar burkamaz yol ortasında...
ben hiç sevmiorum sıçıyo azıma
Yorum Gönder