..bir adam vardı bırak elimi uzatmamı baktığım zaman bile kaybolurdu sanki.
Bir başka adam vardı gitsin diye gözünün içine bakardım, daha fazla yormamak için kalbini. Bazılarında kalmak çok zor olmuştu evet. Bazılarından da gitmek.

Ama şimdi "o" var.

Ne gitmek geliyor içimden ne de kalmak. Kimseyi acıtmak, kimse tarafından acımak istemiyor canım hiç bu aralar. Oldukça yorgun sayıyorum kendimi öyle olmasam bile. Yanımda olsa mutluyum. Olmasa mutsuz. Garip bir korku var içimde elimi neye atsam olmuyor gibi.

İnsan gün geçtikce acılara daha dayanıklı olur derler doğru. Ancak istisnalar kaideleri bozmak için varolduklarından, bazıları gün geçtikçe kaçmak için yepyeni yollar arıyorlar..


ben mi? bilmem ..